عنوان : دانلود اقدام پژوهی چگونه توانستم انجمن اولیاء و مربیان را پربار ساخته و سطح آگاهی اولیاء را درباره انجمن بالا ببرم
تعداد صفحه: 30
چکیده
بی تردید انجمن های اولیا و مربیان به عنوان قدیمی ترین نهاد مشارکتی در آموزش و پرورش می باشند که «به منظور تقویت همکاری و مشارکت اولیای دانش آموزان برای کمک به ارتقای کیفیت فعالیت های آموزشی و پرورشی و گسترش ارتباط در کانون مقدس خانه و آموزشگاه، تلاش می نماید»؛ وانگهی تعلیم و تربیت در نظام جمهوری اسلامی از جمله مهم ترین و اساسی ترین نهادهای کشور است که جایگاه اعتقادی و آرمانی آن، اهمیت آن را مضاعف می سازد. و برای تحقق اهداف نظام تعلیم و تربیت، علاوه بر دستگاه آموزش و پرورش، پدران و مادران ( اولیا ) نیز مسولیت مشترک دارند.
سازمان یونسکو توصیه می کند : «باید راهبردهایی به وجود آید که بتوان خانواده ها را در امر آموزش فرزندان خود مشارکت داد». و در فصل سوم قانون اهداف و وظایف وزارت آموزش و پرورش، ذیل عنوان اصول و مبانی و خط مشی کلی آموزش و پرورش ماده هفتم آمده است که «به منظور تعمیم و توسعه آموزش و پرورش در کشور، زمینه های جلب مشارکت اولیاء در امر آموزش و پرورش از هر طریق ممکن فراهم آید». به این تربیت، زمینه های لازم و مناسب برای همکاری هر چه بیش تر بین اولیا و آموزش و پرورش مهیا گردیده است، و حتی با توجه به اهمیت و حساسیت فوق العاده موضوع، یکی از وظایف آموزش و پرورش استمداد از اولیا در تعلیم و تربیت تعیین گردیده است، به نحوی که در ماده 26 قانون فوق به این امر مهم عنایت شده است: «ارتباط مستمر با اولیای دانش آموزان و استمداد از آن ها در تعلیم و تربیت با توجه به نقش عظیم خانواده در این امر خطیر».
با توجه به آنچه گفته شد در سال تحصیلی اخیر وقتی متوجه گردیدم ارتباط اولیاء با آموزشگاه کم شده و نسبت به شرکت در جلسات انجمن احساس مسئولیت کمتری می کنند تصمیم گرفتم با فعال سازی انجمن و ایجاد انگیزه در بین اولیاء این مشکل را برطرف نموده و در جهت همکاری بیشتر اولیاء در امور آموزشگاه سهم خود را ایفا نمایم.
بیان مسئله
امر تعلیم و تربیت، مشارکت جدّی و همه جانبه را می طلبد که در یک سوی آن اولیا، یعنی نخستین دبیرانِ فرزندان در خانه هستند و در سوی دیگر مربیان، یعنی دبیرانِ دانش آموزان در آموزشگاه قرار دارند. اولیا و مربیان، همواره در تکوین تعلیم و تربیت فرزندان در تعامل هستند؛ بدین صورت که حاصل تربیت فرزندان در خانواده ها، به عنوان پیش نیاز و خمیرمایه شروع کار دبیران در مدارس است و حاصل کار مربیان در مدارس، تربیت عضوی مفید و آشنا به وظایف برای نهاد خانواده و اجتماع است. این تعامل و داد و ستد خانه و آموزشگاه یا اولیا و مربیان، تعاملی پیوسته و همیشگی است و محصول آن، تربیت نسلی پویا، با نشاط، دانش پژوه و با کفایت است که نقش موثری در سازندگی و خودکفایی کشور بر عهده خواهند داشت.
یکی از راه های موثر برای ایجاد رابطه میان مطلوب دبیران و والدین، لزوم هماهنگی خانه و آموزشگاه است. اگر انجمن اولیا و مربیان کار خود را به خوبی انجام دهد، نه تنها وسیله ای برای ایجاد و توسعه روح همکاری میان خانه و آموزشگاه به وجود می آورد، بلکه نقش عمده ای در مرتبط ساختن برنامه آموزشگاه با نیازهای جامعه ایفا می کند. دبیران اثر بسیار مهمی بر ارزش های مورد پذیرش دانش آموز بر جای می گذارند. در واقع دبیران، دانسته یا ندانسته، نقش مهمی در شکل گیری شخصیت و ویژگی های اخلاقی ـ اجتماعی دانش آموزان دارند و بعد از والدین، مهم ترین کسانی هستند که وجودشان در انتقال ارزش ها به نسل جویان موثر است. اگر این هماهنگی نباشد، دانش آموز دچار سردرگمی می شود و هر قدر هم روش های تربیتی آموزشگاه در سطح بالایی باشد، به یقین بدون هماهنگی و تایید خانواده ها، اثر مثبتی در پی نخواهد داشت و نقش دبیر نیز کم رنگ می شود.