پاورپوینت مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای (pptx) 25 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 25 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بسم الله الرحمن الرحیم
مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای Capital Asset Pricing Model(CAPM)
مدل قيمت گذاري دارايي سرمايه‌اي (CAPM)
مدل قيمت گذاري دارايي سرمايه‌اي كه به CAPM معروف است، مدل مركزي در اقتصاد مالي مدرن است. اين مدل پيش بيني دقيقي از رابطه بين بازده مورد انتظار و ريسك هر دارايي فراهم مي‌كند.
اين رابطه دو وظيفه حياتي انجام مي‌دهد:
1) فراهم کردن نرخ بازده معیاربرای ارزیابی سرمایه گذاریهای موجود.
برای مثال :درتجزیه و تحلیل اوراق بهادار آیا پیش بینی ما از نرخ بازده مورد انتظار در سطحی
مشخص از ریسک، کمتر از بازده منصفانه است یا بیشتر از آن.
2) جهت دارایی که در بازار معامله نمی شود ، حدس عالمانه ای از بازده مورد انتظار داشته باشیم.
مدل قيمت گذاري دارايي سرمايه‌اي (CAPM)
مدل قيمت گذاري دارايي سرمايه‌اي (CAPM) مجموعه‌اي از پيش بيني‌هايي است كه دربرگيرنده بازده‌هاي مورد انتظار تعادلي براي دارايي‌هاي ريسكي است.
در سال 1952، هري ماركويتز مباني مديريت سبد سرمايه گذاري مدرن را پايه گذاري كرد.
12 سال بعد، ويليام شارپ، جان ليتنر و جان موسين، مدل قيمت گذاري دارايي سرمايه‌اي را در مقاله‌هاي خود توسعه دادند. در اين مدل با سؤال «چه مي‌شود اگر» مواجه خواهيم بود كه كلمه «اگر» به جهان ساده شده اشاره مي‌كند.
مفروضات مدل CAPM
در فهرست زير فرض‌هاي ساده كننده‌اي را ارائه مي‌كنيم كه به نوع پايه مدل قيمت گذاري دارايي سرمايه‌اي (CAPM) منجر مي‌شود. تأكيد فرضها بر اين است: سرمايه گذاران تا حد ممكن و به غير از ثروت اوليه و ريسك گريزي، با يكديگر مشابه هستند. خواهيم ديد كه شباهت رفتار سرمايه گذاران به طور چشمگيري تجزيه و تحليل را ساده‌تر مي‌كند:
1- سرمايه گذاران بسياري وجود دارند. هر يك از آنان يك مقرري دارند كه در مقايسه با مقرري كل سرمايه گذاران ناچيز است. سرمايه گذاران قيمت پذيرند، يعني قيمت ورقه بهادار تحت تاثير معامله آنان قرار نمي‌گيرد. اين فرض معمولاً فرض رقابت كامل در اقتصاد خرد است.
2- همه سرمايه گذاران براي دوره نگهداري يكساني برنامه ريزي مي‌كنند. اين رفتار نزديك بينانه (كوته بينانه) است و از هر اتفاق ممكن بعد از پايان افق زماني چشم پوشي مي‌كند. در كل، رفتار نزديك بينانه كمتر از حالت بهينه است.
3- سرمايه گذاري‌ها به مجموعه‌اي از دارايي‌هاي مالي قابل معامله مانند سهام، قرضه و تمهيدات وام گيري و وام دهي بدون ريسك محدود مي‌شود. همچنين، فرض مي‌شود كه سرمايه گذاران مي‌توانند با نرخ بدون ريسك ثابت اقدام به وام دهي و وام گيري كنند.
4- سرمایه گذاران مالیاتی بابت بازده پرداخت نمی کنند و هزینه معاملات وجود ندارد.
5- همه سرمايه گذاران، حداكثر كننده منطقي ميانگين – واريانس هستند، يعني همه آنان از مدل انتخاب سبد سرمايه گذاري ماركويتز استفاده مي‌كنند.
6) همه سرمایه گذاران اوراق بهادار را به شیوه یکسان تجزیه و تحلیل میکنند. (دارای انتظارات همگن یا باورهای همگن هستند.)
این فرضها نشان دهنده جزء ”اگر“ از تجزیه و تحلیل ”چه میشود اگر“ است
سرمایه گذاران سبدی دارند که این سبد سرمایه گذاری نماینده ای از دارایی ها در سبد سرمایه گذاری بازار(M) است .
سبد سرمایه گذاری هم روی مرزکارا است و با خط تخصیص سرمایه بهینه نیز مماس است ، درنتیجه خط بازار سرمایه (CML) بهترین خط تخصیص در دسترس است .
صرف ریسک سبد سرمایه گذاری بازار :
صرف ریسک دارایی های منفرد ، با صرف ریسک سبد سرمایه گذاری بازار و ضریب بتای ورقه بهادار نسبت به سبد سرمایه گذاری بازار خواهد بود.
بتا بصورت زیر تعریف میشود :
و صرف ریسک هر ورقه بهادار برابر است با :
ریسک یک ورقه بهادار را می توان صرف نظر از نوع آن، ناشی از دو دسته عوامل دانست؛
یک دسته عوامل مربوط به خود شرکت است و تنها بر همان شرکت اثر می گذارد،
مثل ریسک مدیریت.
دسته دیگر عوامل مربوط به بازار است و تقریباً بطور نسبی بر تمام شرکتها اثر می گذارد،
مانند ریسک نرخ بهره.
عوامل دسته اول قابل اجتناب هستند یعنی می توان با انتخاب شرکت مناسب ، آنرا کاهش داد یا حذف کرد. به این دسته عوامل قابل اجتناب، قابل کنترل یا غیر سیستماتیک اطلاق می شود.
و به ریسکی که بر اثر این عوامل بوجود می آید نیز ریسک قابل اجتناب یا ریسک غیر سیستماتیک می گویند. ریسک تجاری، ریسک نقدینگی، و ریسک ناتوانی در پرداخت، در این طبقه قرار می گیرند.
