صفحه محصول - پاورپوینت فصل اول حركت، بازي، تربيت ‌بدني و ورزش

پاورپوینت فصل اول حركت، بازي، تربيت ‌بدني و ورزش (pptx) 83 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 83 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

اصول و مباني تربيت بدني                         فصل اول حركت، بازي، تربيت ‌بدني و ورزش   تربيت‌بدني و ورزش در تمدن هاي اوليه نظر سقراط درباره تربيت بدني از آنجا كه وي از طرف حكومت وقت از موعظه كردن منع شده بود، ليكن اغلب او را مي‌ديدند كه در ميدانهاي ورزشي بين جوانان گردش كرده و با ‌آنان صحبت مي‌كند. نتيجه مي‌گيريم كه بدنهاي ورزيده از نظر سقراط اهميت خاصي داشته است. وي زيباييهاي عضلات را تمجيد نموده است و مهمترين اصل در زندگي را سلامتي دانسته، كه از طريق ورزش آن را مي‌توان به دست آورد. نظرات افلاطون درباره تربيت بدني او ورزش را وسيله‌اي براي آماده كردن مردان صالح براي رسيدن به مدينة فاضله مي‌دانست. دربارة تربيت‌بدني مي‌گفت: هر مدرسه بايد يك مؤسسه ورزشي و يك محل براي بازيها داشته باشد، در اين مرحله كودك چنان از سلامت و تندرستي برخوردار خواهد شد كه پس از آن به‌وجود طبيب احتياج نخواهد داشت. به عقيدة افلاطون افراط در ورزش يا تحصيل، مضرات بي‌شماري را در بردارد. ورزشكار بي‌علم خطرناك و عالم غير ورزشكار، عليل و نحيف مي‌شود. بنابراين بهترين طريقة تعليم و تربيت آميخته كردن ورزش و تحصيل است. موفقيت هميشه نصيب كساني است كه قسمتي از اوقات خود را صرف تربيت بدن و قسمت ديگر را صرف تربيت روح مي‌كنند. روحيات اين گونه افراد طبعاً قويتر و فكرشان روشنتر است. تربيت‌بدني و ورزش در قرون وسطي در طي اين قرون تربيت‌بدني و ورزش دوران فترت خود را مي‌گذرانيد. چرا كه عاليترين مقام شخصيت اجتماعي را كساني داشتند كه در رشتة الهيات تحصيل مي‌كردند، و اين به ظاهر روحانيون، با تمام قدرت سعي مي‌كردند كه پرورش جسم متروك شود. در اين قرون تربيت‌بدني و ورزش كمترين سهم را از دانش و علوم مختلف برد و به طور كلي از برنامه انسانها كنار ماند. علي‌رغم همه اين تفكرات ناصحيح به نام دين، ورزش و تربيت‌بدني جايگاه خاصي براي طبقات ثروتمند داشته و ورزش و تفريح جزء لاينفكي از زندگي آنان را تشكيل مي‌داده‌است. ورزشهاي مفرحي چون شنا كردن، سرسره خوردن، اسب دواني، تمرين با تير و كمان، كشتي‌گيري، مشت‌زني، تنيس و فوتبال در بين آنان رواج داشت. سر توماس اليوت كه در قرن 16 مي‌زيست، دربارة تربيت‌بدني و ورزش در كتاب خود مي‌نويسد: شخصيت هر فردي منوط به ميزان توجهي است كه در ورزش مصروف مي‌نمايد. ورزش بدن را قوي و ورزشكار را زرنگ و با استقامت تربيت مي‌نمايد، جوانهاي ورزيده در حين جنگ و در مواجهه با خطر درمانده و حيران نمي‌مانند. از ديگر انديشمندان اين دوران، مي‌توان از ملكاستر نام برد كه عقيده داشت نبايد تربيت جسم را به يك نفر و تربيت روح را به دست ديگري سپرد، چرا كه در اين صورت تمام تلاش بر روي تربيت روحي متمركز مي‌شود و تربيت‌بدني به كلي فراموش مي‌شود. بصيرت و احاطة حقيقي معلمين و مربيان كودكان وقتي سنجيده مي‌شود كه قضاوت خود را در انتخاب نوع ورزش براي افراد مختلف به كار برند.   تربيت‌بدني و ورزش بعد از ظهور دوباره غرب ديدگاه فلاسفه حسي و تجربي اروپا در قرن هفدهم درباره تربيت بدني تربيت‌بدني قسمتي از برنامه‌هاي تربيتي است كه در آ‌ن برنامه‌هاي مناسب  فعاليتهاي بدني به كار مي‌رود. با استفاده از امكانات و وسايل خاص، رشد و نمو جسمي، رواني، عقلاني و پرورش شخصيت كودك بستگي كامل به پيشرفت و تكامل انواع فعاليتهاي بدني او دارد. ديدگاه عقليون درباره تربيت بدني ( دكارت ) مشخصاتي كه اين دانشمند از تربيت‌بدني و ورزش ارائه داده، شامل چهار وظيفة عمده است: رسيدگي و مراقبت از بدن، ايجاد نظم و انضباط، معتدل كردن روح زندگي، و بالاخره تزكية اخلاق. ديدگاه ماديون درباره تربيت بدني 1- نظر بورگر دل :مهترين اصل و هدف از عرضة تربيت‌بدني به‌طور كلي افزايش بازده نيروي بدني است. 2- نظر دكتر لوبوش :تربيت‌بدني مجموع روشهايي است جهت تبديل بدن به وسيلة مورد اعتماد و تطابق همگامي با محيطهاي زيست‌شناختي و اجتماعي از طريق پرورش عوامل زيست‌شناختي ... اين باعث به وجود آمدن كنترل و افزايش مهارتهاي بدني ـ كه يكي از عوامل مهم رفتار و شخصيت آدمي است ـ مي‌شود. تعريف تربيت‌بدني و ورزش در مكتب وحي  تربيت‌بدني عبارت ‌است از تربيت كل ابعاد وجودي انسان از لحاظ جسماني، فكري، اجتماعي، عاطفي، اخلاقي و ايماني بر مبناي توانايي و استعداد و با واسطه قرار دادن بدن. به عبارت ديگر تربيت‌بدني نوعي تربيت است و بخشي از كل تربيت مكتبي است كه جسم را واسطه قرار مي‌دهد ولي غايت و هدف جسم نيست. در مكتب وحي تربيت بدني از دو مفهوم تشكيل شده است : 1- تربيت 2- بدن تربيت تربيت از نظر لغوي از ريشة «رَب» به معناي «خداوند»، «پروردگار» و «صاحب» است اين مفهوم با چنين معنايي در فرهنگي كه برخاسته از مكتب اسلام باشد اشاره بر «شناختن خداوند به عنوان رب هستي و قبول ربوبيت او پشت كردن به غير او» دارد. يعني مربي كه مسئوليت تربيت را بر دوش دارد، بايد شاگردان را در خلال زمان تربيت چنان رهنمون كند كه شاگرد به ربوبيت و پروردگاري خداوند هدايت شود و در كليه رفتارهاي خود از حدود او پيروي كند. بدن بدن مفهومي است كه به مجموعة اندام ها، بافت ها، اعصاب و مغز آدمي و بالاخره به كليه اعضاي مادي انسان اطلاق مي‌شود. هر چند كه به لحاظ فيزيكي، ماده است ولي در مجموعة وجودي مختلطي به نام انسان به كار رفته، اين امتزاج او را از سطح ساير ماديات ارتقا داده است و در واقع قداستي خاص يافته است، كه حيات او با حيات انسان و رستاخيز او نيز با رستاخيز انسان همراه است و بدون او انسان به كمال وجودي خود (كه پذيرش حق است) نخواهد رسيد.